අනාත කදවුරේ ප්‍රතමාදාර මෙව්වා එකෙය...

අම්බානක වැස්ස නිසා මුලු දවසම හෝත පාලු වී හේදී ගොහින්ය ...කොකාගෙත් බඩු මුට්ටු ඔක්කොම ඇදන් අල්මාරී උඩය...කොට්ට මෙට්ට පා වෙනවාය…
පාරී බස් යන එක නවත්තලා බෝට්ටු යන්නට පටන් ගෙනය.
කොහොමත් ආසියාවේ අර මොකක්ද එක වෙන්න ඉන්න රටී මෙහෙම පොඩි ආතල් එකක් වත් නැතුව වඩක් නැතිය...
වැඩ කරන ජනතාව නම් කොහොම කොහොම හරි ඔපීසි වලට වාර්තා කොරනවාය.මමයි වර්නයයි ලැන්ටියයි නම් කෙහෙල් කොටන් පාරුවක් හදන් ඒ ජනතාව ප්‍රවාහනයට උර දෙනවාය...

අනේ අයියේ කියපන්කො අහන හැටි...

පහුගිය දවස් වල අම්බානක කර කුට්ටං ගැහිලා මේ ඊයේ පෙරේදා ඉදන් ලවක් දෙවක් නැතුව වැස්ස පටන් අරන්...
වහිනකොටත් අපෙ බුවාලට අවුල්ය...
පායනකොට ඊටත් වඩා අවුල්ය....මෙ පුල් මාවලස් රටේ අපෙ බුවාලගේ හැටි ඔහොමය.පොඩ්ඩ බැරි වෙද්දි අප්සෙට් වෙනවාය...
මෙ දවස් වල අම්බානකට වැස්ස නිසා වැඩියෙන් එලි පහලියට බහින්නේ නැතිය.
ගෙදරටම වෙලා ඔය ටෙලිවිසොන් එකේ යන හින්දි හරි කොරියන් හරි කතාවක් බලන් ඉන්නවාය.වැඩියෙන්ම බලන්නේ හින්දි කතාය.මොකද අර අලුත් ග්විසුමක් ද මොකක්ද්ද කේස් එකෙන් පස්සේ මෙහාට සිටි සිටි ගාලා ඉන්දියන් බුවාලා එන්න යනවලුය..ඉතින් උන් එක්ක කතා කොරන්න අපිත් ඉංගිරිස් ටිකක් ඉගැනගෙන ඉන්නත් ඕනෙනේ...
හින්දි වගේම ඉන්ගිරිසුත් ඕනේ..
මොකද සුද්දොත් එතකොට මෙහෙ එනවා යනවා නේ....
අපේ ගෙදරට ගේවල් දෙකට එහා පැත්තේ ඉන්න මාලී නැන්දගේ පුතා පාලිතයා මේ ලගදි ඉංගිරිස් පන්තියකට දාලාය...

හැබැයි වල්ල පට්ට නෙමෙයි.

වැලෙන් ටොයින් සැමරීමෙන් පස්සෙන් පහු වර්නයාගෙන් වැඩි සද්දයක් නැතිය.බත් පිගානකින් ඔලුව මැද්දට වැදිච්ච පාර හින්දා ඌට් හිටි ගමන් තාමත් කල්පනාව මදිය.ඉස්සර ඉදන්ම ඌට කොහොමත් ඔල්මොරොන්දන් හන්දා අපිට නම් ඒක දැන් වැඩිය ගානක් නැතිය.කරන්නට එච්චරම වැදගත් වැඩක් නැති හන්දාත් වැඩක් තිබ්බත් කොරන්නේත් නැති හන්දාත් මේ හැන්දැවෙත් අපි බෝක්කුව උඩට සැට් උනෙමු.
අනුරයා නම් හැම්දාමත් වගේම මොකාක් හරි මාස්ටර් පැලෑනක් ඔලුවේ තියාන එනවාය...මෙදා පොටෙත් ඌ මොකක් හරි අටමගලයක් අටවන් ඇවිල්ලා වගේය....
ආපු වෙලේ හිටන් ඌ ඔලුව කසනවාය....
කන් පාත් වෙලාය...මූන රතු වෙලාය....
කියා ගන්න කම් ඉන්න බැරි ගානය...
මම සේප් ඒකේ අරුනයාට කිට්ටු කෙරුවෙමි...
මචන් මොකක්ද සීන් එක....??
මේ පාර මරු වැඩක් තියනවා කරන්න...

බාලයා වීම තරම් බොක සීන් එකක් නම් තවත් නැත (...ලෝක ළමා දිනයට පවුලේ බාලයන්ට.....)

පවුලේ බාලයා වීම තරම් බොක සීන් එකක් නම් තවත් නැත...
අක්කගෙන් බැනුම් අහන්නට ඕනෑය....
අයියාගෙන් ටොකු කන්නට ඕනෑය...අම්මට කඩේ යන්නට ඕනෑය...අත්තම්මාට බුලත් කොටන්නට ඕනෑය....
සීයාට පත්තර ගේන්නට ඕනෑය....
සෝට් ඇන්ඩ් සුවිට් කියනවා නම් ගෙදර අප්පු ජොබ් එක කොරන්නට ඕනෑය....
අනිත් බොකම සින් එක අක්කා සහ අයියා කොරන දේවල් වලට මම බැනුම් අහන්නට ඕනෑ එකය......
ගිය මාසේ අක්කාට ප්රොමොසන් එකක් සෙන්ටි මෙන්ටල් වෙලාය....
ඒකට බැනුම් ඇහුවේ මම ය.....
අක්කාට නම් අහවල් පෝස්ට් එකක් තියනවාය...තොට තාමත් විභාගේ පාස් වෙන්නට බැරිය...
තෝ නම් මැට්ටෙක්ය ආදී ලෙස මගේ චරිතාපදානයම අම්මා කුස්සියේ ඉදන් ගායනා කරයි.....

ඉරිදා හැන්දාව යනු පුල් මාවලස් හැන්දෑවකි....

ඉරිදා හැන්දාව යනු පුල් මාවලස් හැන්දෑවකි....වරිග සබාවටම එදාට නිවාඩුය....

බදු වත්තේ වෙල අයිනේ බෝක්කු කට උඩ සැට් වෙලා කතා බහ කොරන්නට අම්බානකට තව සුට්ටක් වැඩියෙන් දේවල් තියනවාය...පුල් මාවලස් එකේ කස්ටියත් එක්ක පොඩි චැට් එකක් මන්ද කොරන්න හිතාන මමත් බෝක්කුව දිහාට මංගැච්චුවෙමි...

කසාද මන්ඩපේ සීන් කෝන් එක

උදේ පාන්දරිම රෝන්දයක් ගසා ගෙදරට සෙන්ටිමෙන්ටල් වෙන අල්ලපනල්ලේ ගේ පැත්තෙන් පොඩි වලියක සේයාවක් පෙනෙන්නට ඇත....
මව් යානය නම් වලි බර උනත් මෙච්චර උදේම බෝම්බ ගහන්නේ නැති බව මම ඉන්තේරුවෙන්ම දනිමි....
පියතුමා නම් කොහොමත් මම වගේම සොමි බර නිසා පිය තුමා මේකට සම්බන්ද නැති බවත් මම ඉදුරාම දනිමි....උදේ පාන්දරකට මේ වගේ බොක සීන් එකක් ගලපන්න අපේ ගෙදර සිටින්නේ අත්තම්මාය...සුවර් එකට හන්දියේ කඩේ ඩේමියා හපන්න බැරි සයිස් එකට ගල් ටික් වෙච්ච මඩ පුවක් ගෙඩි ටිකක් ආත්තම්මාට සෙන්ටි මෙන්ටල් කරලා ඇති.....

බොක වීමත් එක විදිහක් ආර්ට් එකක්ය....

හැම දාම හැම තැනම බොක වෙන්නට නම් ඒ ආර්ට් එකේ කෙල පැමිනිය යුතුය.මතක හිටින විදිහට මම ඉස් ඉස්සල්ලාම බොක උනේ සිප් එක කැඩු කලිසමක් ඇදන් බස් එකේ කොළඹටම ගිහින් ය...එදා ඉදන් අද වෙනක්ම් ම ගෙයින් එලියට බහින්න කලින් කලිසමේ සිප් එක දහ දොලොස් වතාවක්ම චෙක් කොරනවාය...පස්සෙන් පහු කලිසම් වලට සිප් නැතුව බොත්තන් ආවයින් ඒ බොක වීම එහෙම්මම අමතක වෙලා ගිය අතර තවමත් ඉද හිට අයියා ඒ බොක සීන් එක මතක් කරමින් පවුලේ සමාජිකයන් අතර මාව බොක කරයි...
අප්පච්චි කියන විදිහට නම් අපේ අම්මා වෙලාවකට හදන කෑම ජාති බොක වේ....ඒ උනත් අප්පච්චිගේ පිගානේ කරපිංචා නැට්ටක්වත් හොයා ගන්නට ඉතිරි නැත්තේ ඇයි කියන එක මට අදටහ් හෙනම මාන්දමික ගැටලුවකි....

සුද්දො සින්හලෙන් වෝල් පේපර් දාන්නද...වරෙන් අපි දාමු... -03

එන යන ගමන් යන එන ගමන් ඇහුන දැකපු ඒව එකතු කරලා හදා ගත්තු තවත් වෝල් පේපර් කෑලි ටිකක් ඔන්න ආයෙත් අරන් ආවා.....
නිතර දෙවේලේම නැත්තත් ඉදලා හිටලා කතා කරලා බනින තාත්තා ගේ කටින් කියවුන බොක්ක පතුලේ පදිංචි වෙච්ච වචන මතක වෝල් පේපර් කෑලි වලට අමුතු ගතියක් තියනවා බොලන්......

පදිරි

පදිරි වීම මුලිකවම දෙයාකාරයකට වෙන බව මගේ මිතුරන් බොහෝවිට පවසයි...
එනම අපි පදිරි වීම සහ අපිට පදිරි වීමයි....
අපේ පෙර පින් වල ආනුභාවයෙන් හැම විටකම පාහේ අපි පදිරි වෙන අතර ඉද හිට එහෙමත් දිනක කොහේ හරි නන්නත්තාරේ ගිය අප්පුහාමි කෙනෙක් වගේ එකක් අපිට පදිරි වෙනවාය...
ගිය සතියේ දිනක ඉන්ටව් එකක්කට ගිය අපේ අල්ලපු ගෙදර අයියා කඩ්ඩ වනා ගන්න බැරුව අම්බානට පදිරි උන බව හවස ගෙදර ඇවිත් ඌ කොල්ලන් සමග කී හැටි මට යන්තමට මතකය...රිසෙප්ශන් එකේ හිටංම අම්බානට කඩු පාරවල් කා ලේ ගලමින් මැනේජරයා අසලට ගිය හැටිත් ඌත් කිසිම හිතක් පපුවක් තැතුව තව තව දරුණු කඩු පාරවල් එල්ල කල හැටිත් අයියා පැවසුවේ හැඩූ කදුලිනි....

ඔන්න පුතේ අද ප්‍රතිඵල එනවලු....

මතකයේ හැටියට ඒ 2004 වසරේ අවසන් කොටසය.
ශිෂ්‍යත්ව විභාගය අවසන් කර හිතේ හැටියට දුව පැන නටපු ඒ අපූරු දවස් අතර එක් වරම අසුබ ආරන්චියක් රැගෙන ආවේ ඉස්සරහ ගෙදර නැන්දා...
ඔන්න පුතේ අද ප්‍රතිඵල එනවලු....
හිතේ තිබ්බ ආතල් ඔක්කොම කුඩු සූදුරු කොට දාමා මල්ටි බැරල් එකසිය පනහක් එකපාර මාව ටාගට් කරා වගේ බයක් ආවා...
ප්‍රතිඵල....
මොනවයි මොනා වෙලාද දන්නේ නෑ.....
තාත්තගෙන් හොද්ට අහ ගන්න පුලුවන් මොනා හරි වෙලා තිබ්බොත්...
දවස පුරාම කාටුන් බැලුවට කන්න වෙයි නැති වෙන්න....

මේ විදින ලක්ශරි දුකට වඩා ඒ ජීවිතේ රහයි බං..

උදේ පාන්දරින්ම හොදට මැදපු අත් දිග කමිසයයි කලිසමයි එක්ක මූන පේන තරමටම දිස්නෙ දෙන්න පොලිශ් කරපු සපත්තු කුට්ටමත් ඇදගෙන පාරට එනකොට දැනෙන්නේ අමුතුම ගැම්මක්.ඉස්සරහ හම්බෙන හැම මනුස්සයාම කට පුරා හිනා වෙනවා....
ගෙවල් අහල පහල ඉන්න මිනිස්සුත් නොකියා බැරි කමට වගේ ගුඩ් මෝර්නින් කියලා කියනවා...
බස් හෝල්ට් එකට ආවම යන්තමට ඇහෙනවා ගැටිස්සියෝ කතා වෙන හඩ...
ඔය අර අහවල් පාරේ ඉන්න කෙනා නේ...
අර කොම්පැනියේ වැඩ කරන්නේ.....
ඇහුනත් නෑහුනා වගේ ඉන්නවා....
අදත් මේ  සිද්දි ඔක්කොම ඔය විදිහටම උනා....
තවත් පුංචි සිද්දියකුත් එක්ක....

වදින්න යන මේ නඩේට.....

ඒ සිරි පා වන්දනා සමයයි...
වාසනාවන්තගේ උපන් ගෙයි ගජය වන වර්ණපාලයා හැම වසරකම පාහේ සිරි පා කරුනා කරන්නට යන සුපිරිසිදු බැතිමතෙකි....
යන එන තැනකට වත් පිනක් දහමක් කර ගැනිමේ අරමුන ඇතිව වාසනාවන්තත් මෙවර සිරි පා කරුනා කරන්න වර්ණපාලයා හා එක් වී යෑමට තීරනය කලෙමි....

අපායට ගියත් තනියම යන්න නොදෙන ලැන්ටියත් අනුරයාත් මගේ දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට මෙවරත් සුපුරුදු ලෙසම එක් විය...ඉදින් අදාල දිනයේ උදේ රැයින්ම අපි වර්ණයා ගේ ගෙදරට සෙට් වුනෙමු....

"තොපි හතර දෙනාට කියන්නේ...විසේසෙන් බොට කියන්නේ...." කියමින් වර්ණයාගේ මෑනියන් අපි හිටි ස්ථානයට එක වරම ස්ථාන ගත උනා...
"අපි යන්න හදන්නේ සුමන සමන් දෙයියන්ගේ අඩවියට...කටවල් පරිස්සම් කර ගන්නවා හොදයි...
තොපේ වරත්තු කටවල් ඇර ගත්තොත් තොපිට දෙන්නේ සෙරෙප්පුවෙන්...."

සෑහෙන කාලයක් නිකන් ඉදලා නේ

ඒ වාසනාවන්තගේ පාසල් අවදියයි.

යන්තමින් සාමාන්‍ය පෙල ගොඩ දමා ගැනීමෙන් අනතුරුව අපි ඊලගට මුහුන දුන් ලොකුම ගැටලුව මැත්ස් කරනවා ද කොමස් කරනවාද සයන්ස් කොරනවාද යන්නය...

පසුව ඒකමතික දැඩි තීරනයකින් අනතුරුව මම වානිජ අංශයත්....ලැන්ටියා වර්නයා සහ අනුරයා ගණිත අංශයත් තොරා ගන්නා ලදී.

පාසල පටන් ගත් පලමු දිනයේම අපි හතර දෙනාම සූරයෝ විදිහට සැට් වෙලා තිස් තුන් කෝටියක් දෙවියන් සිහි කරන් විද්‍යාල ගත උනෙමු....

වර්ණයා ඇතුලු පිරිවර ගණිත අංශයට රිංගද්දී මම හෙමින් සීරුවේ වාණිජ අංශය දිහාවට බඩ ගෑවෙමි...සාමාන්‍ය පෙලත් මෙම පාසලෙම කල නිසා මිතුරන්ගෙන් නම් අඩුවක් තිබුනේ නැහැ....

මරා සිරා සහ ස්ටැන්ලියා..

පසු ගිය කාල වකවානුවම මුලු ලංකාවේම දැවෙන ගැටලුව උනේ මරා ද නැතම් සිරා ද කියන එකයි...කොහොමෙන් කොහොම හරි ජනවාරි 8 වෙනිදා දෙන්නාගෙ චන්ද සටනින් සිරිසේන මහත්තයා ජය ගත්තා...මහින්දා මහත්තයා පරාද උනා.
මේ කතාව මහින්ද මහත්තය ගැනවත් සිරිසේන මහත්තයා ගැනවත් නෙමෙයි...
මේ කතාව උදේට මරාට කඩේ යන හවසට සිරාට කඩේ යන ස්ටැන්ලියා ගැන...

ඊට වඩා අඩුවට ගල කපා ගන්න බැරිද....

තොයිල කෙලියෙන් පසු වරිග සභාව නැවත කැදවූ පලමු දිනය අදයි...වැඩ රාජකාරි වලින් මිදී යට ගිය දවස ගැන රසවත් කතාබහ අපි අතරේ සුපුරුදු ලෙසින් කෙරී යන්නට විය...
අනුරයා පමනක් නිදි බර මුහුනින් සිටි....

මොකද බොල මේ දාහට අරන් නිකන් දීලා වගේ...

මහන්සි බන්...ඉයේ මුලු රෑම ප්ලෑන් එකක් ඇන්දා බන්.
මහේලයි සංගයි හොටෙල් එකක් දාන්න යනවනේ බන්.ඒකේ ප්ලෑන් එක අදින්නේ අපේ කම්පැනි එක බන්.අපේ ලොක්කා ඒක මගේ කරේ ගැහුවා බන්..මම ඊයේ රෑ වෙනකම් ඒක එක්ක ඔට්ටු උනා බන්...

වෙරි පහ

විඩාබර සතියකින් පසු මිතුරන් සමග සති අන්තයේ වරිග සබාව රැස් විය.කතා බහ දිගින් දිගට ඇදී යන අතරතුර වර්ණපාල අලුත් මාතෘකාවක් ඇරබීය.
මචන් උබල දන්නවද වෙරි පහ කියන්නේ මොනවද කියලා....
වෙරි පහ....???අහවල් අලබෝලයක් ද බං ඒ...

අපිට කොහෙන්ද බං.....

නිවාඩු දිනයේ මිතුරන් කිහිපදෙනා සමග වරිග සබාව වර්ණපාලගේ ගෙදර රැස් කරන්නට සියලු කටයුතු සුදානම් කර හමාරය...හවස් යාමය උදාවත්ම ලැපත් බෑග් එකේ දමාගෙනම බයික් එකට ගොඩ උනේ ටිකක් කලින් ගිහින් වර්ණපාලගෙන් අලුත් සින්දු ටිකක් ලැපට පුරවා ගන්නටය....
බයික් එක ගෙයින් එලියට දානකොටම වර්ණපාලගෙන් ඇමතුමක් ලැබිනි....
මචං...

අවසානයේ අපි යකෙක්ට ද නෝන්ඩි විය...

පසු ගිය සතිය අපේ වරිගසබාවට ඉතාම කාර්‍යබහුල සතියකි.මන්ද අපෙ මිත්‍රයෙකුගේ ගෙදර තොයිලයකි...ඉදින් අපිත් සියලු වැඩ රාජකාරි අතහැර රැකියාවලට නිවාඩු දමා තොයිල කෙලියට එකතු පහදු වූයෙමු...සතියක කාලයක් ඉද පේ වීමට ඔවුන්ට සිදු විය...
ගේ දොර අස් පස් කර සියලු දෙනාම තොයිලයට බඩු මුට්ටු සොයන්නට පටන් ගත්තා...හැමදාම වගේ අනුර අදත් ලිස්ට් එක අතට අරන් හඩ නගා කියවන්න පටන් ගත්තා.

තාත්තාට කින්ඩි වීම

තත්තේ...

හ්ම්ම්...

මට කාර් එකක් ගන්න ඕනේ...