....පෝටබල් කක්කුස්සි....

ලංකාව රටක් විදිහට හැඩයෙන් නම් සිරාවටම ලස්සනය...ඒ ඇරෙන්න ඒකේ ඇතුලේ ඉන්න උන්ගෙන් සෑහෙන ප්‍රමානයක් වස කැතය...ඒ වස කැත පෙනුමෙන් නොව හිතෙන්ය...කෙටියෙන්ම කියනවා නම් උන්ට තියෙන්නේ පෝටබල් කක්කුස්සි ඔලුය.බැතියෙන්,ප්‍රතිපත්ති පූජාවෙන් සිහිකලයුතු තෙමගුල නලා පිබලා බයිලා ගහලා කාවඩි නටලා මල මගුලක් කරපු එහෙව් උන්ගේ ඔලු කක්කුස්සි කියන එක කක්කුස්සියටත් රොම්බ අපාහසයක් විතරමය.තිලෝගුරු අමා මෑනි බුදු පියානන් වහන්සේගේ තෙමගුල සිහිපත් කර දින කීපයකට වඩා ගත වී නැත...තාමත් දන්සැල් දීපු දීපු තැන් වල බත් කොල කැන්ද කොල හතර අතේ පිරිලාය...නගරසභාවටත් අරන් අය්න්න පුලුවන් සිමාවක් නැතුවාම නොව.ඉදින් පිනක් කර ගන්න හැම වෙලේම කොහෙන් හෝ පවක් පුරව ගන්නේ නැති වන්නට නම් පිනක් උවත් පිලිවලට කල යුතුය....

ඒ ලමයට බඩේ අමාරුව හරි දරුනු පාටයි...

ඔපීසිය කියන්නේ මහ අරුම පුදුම පොට් එකක්ය...
ගුස්ති කාරයෝ..
අයි.ආර්.සී කාරයෝ...
මැරයෝ...
පැනියෝ...
විතරක් නෙමෙයි සමනලයින්ගෙන්ද අඩුවක්ම නැතිය....
ඒ ඔක්කොමත් එක්කම පන්දමාලා , කේලම් කාරයෝ , ගුලි කාරයෝත් නැත්තේම නැතිය...
කොකා වැඩ කොරන ඔපීසියත් ඒ ජාතියේම එකක්ය...
ලොක්කා නම් මෙලෝ රහක් නැති එකෙක්ය...
හිටි ගමන් චූන් වෙන සතේ තුන් පාරට වියදම් කොරන කුම්මැහියෙක්ය...
පඩියත් සමහර මාස වලට ලැබෙන්නේ වාරික විදිහටය....
ලොක්කා ඉතරක් නම් කමන්නේ නැතිය..ඉද හිට ලොක්කාගේ අඹුවද ඔපීසිය ඇවිත් අපිට පරිප්පු හොදි ඇතිලි පිටින් සැට් කොරයි..
උන් දෙන්නා එහෙම වෙච්ච එකට වැරැද්දක් කියන්නටත් බැරිය..
මොක්ද ඔපීසියේ ඉන්න අනිත් උනුත් ඒ ජාතියටම ගැලපෙන උන්ය....
අන්තර් ජාලය අයුතු ප්‍රයෝජනයට යොදා ගන්නවාය...
පේස් බුක් යනවාය...

බැංකුවේ සීන් එක

කොකාට මේ දවස් වල නම් පුල්ම බිසී ඩේස් ය...
එහෙන් මෙහෙන් එන වතු උදලු ගාන කෝස් සිමෙන්ති අනන සෙනාරියෝ ඒ ඉතරක්ම නෙමෙයි ඉද හිට ඉස්සරහ ගෙදර අක්කාගේ බබා බලාගන්න වෙන කේසුත් එක්ක ජීවිතේම පුල් අන්දොස් වෙලාය...
තනිකරම සමාජ ආස්සරයෙන් කොන් වී සමාජ රෝගියෙක් මෙන් ගෙදරමය..
බෝක්කුව උඩ සැට් වෙන්නට වත් වෙලාවක් නැති තරම්ය...
දවස් තුන හතරකට පස්සේ ගෙදරින් එලිය පැන්නේ අදය...
බෝක්කුව උඩ සැට් වෙන්නට හිතාන මමත් බෝක්කුව දිහාට සෙන්ටි මෙන්ටල් උනෙමි...
මම යනකොටත් සභාවාරය පටාන් අරගෙනය...
උන් ආගිය තොරතුරු කියව කියවා ඉන්නවාය.,....
මේ දවස් වල රටේ ලෝකේ තියන දැවෙන ප්‍රශන මොනාදැයි දැන ගන්නට උවමනා නිසාම මම සේප් එකේ අයිනක් අල්ලන් කතා බහ අහන් උන්නෙමි...
අනුරයා කියන හැටියට මේ දවස් වල ලංකාවේ තියන පෙරිය කශ්ටම් එක මොකක්දෝ බැංකුවක හුට්ටප්පරයක්ලුය...

යකෝ සල්ලි ගස් වල හැදෙනවා නම්

අඩෝ කොකා..
මම අනුරයා...
හෙට උදේම පොඩි ගමනක් යන්න ලෑස්ති වෙලා ඉදපන් හරිද...
ඈ ඒ කොහෙද....
මෙ මේ පොඩි ගමනක්...
කෙල්ලෙක් බලන්න...
මේ තව එකක්...උබේ වෙන්න මස්සිනගේ කාර් එකත් පොඩක් ඉල්ලන් වරෙන්කො...
හෑ....උබ කෙල්ලෙක් බලන්න ද යන්නේ කෙල්ලෙක් එක්ක පැනලා යන්නද හදන්නේ...
උබ අරන් වරෙන්කො හොද එකා වගේ..මට ලයිසොන් නෑ..උබට තමා එන්න වෙන්නේ කාර් එක අරන්...ඔව්...
අහ් හරි හරි මම මොකක් හරි සෙන්ටි මෙන්ටල් පාරක් ලයින් කර ගන්නම්...
අක්කට ද දොලොස් පාරක් කන්නලව් කොරායින් පස්සේ වෙන්න මස්සිනාගෙන් පුල් ටෑන්ක් පෙට්‍රල් එක්ක කාර් එක මට මෙව්වා උනි...
වන්ඩියත් අරන් ලගදි හන්දියේ කඩෙන් ගෙවන්න ගත්ත තාම වාරික හතලිහක් විතර ගෙවන්න තියන පෝන් කට්ටත් අරම් කිට මරාගෙ කොල්ලා අනුරයාගේ කෑල්ල බලන්න සෙන්ටි මෙන්ටල් උනෙමි...

දඩු මොනරෙට ටැක්ස්

අඩෝ කොකා...
උදේ පාන්දරම වර්නයාගෙන් කෝල් එකක් ය....
කියපන් මොකක්ද සීන් කෝන් එක...
කියන්න බාඅ...බලන්න ඕනේ නම් දැන්ම ගලේ දේවාලේ කන්දට වගෙන් ඉක්මනට වරෙන්...
මෙතන එලම කිරි සෙන්ටි මෙන්ටැල් සීන් එකක් යන්න හදන්නෙ...
ඉතින් මොකක්ද කියපන්කො අගේ නොකර...
මේ මේ...රාවනාගේ සොහොන නෑ මම මේ කිව්වේ රාවනා නිදාගෙන ඉන්න මාස්ටර් බෙඩ් රූම් එක හම්බෙලා යකෝ...
මේ දැන් තොවිලයක් කොරන්න යන්නේ නැගිට්ටවන්න...

වෙසක් ටුවර්

වෙසක් මාසේ යනු බන්ඩිය පුල් වෙන්න ගිලින්න පුලුවන් මාසයක්ය...
මොකද අඩියෙන් අඩිය බත් දන්සැල්ය...
එතනින් ගියාම අඩියෙන් අඩිය බීම දන්සැල්ය...
මදි පාඩුවට වගේ ඉතින් තම්බපු කොස්, කඩල , කව්පි වගේ අනන් මනන් ජාතිත් තියනවාය...
මමත් වර්නයාත් අනුරයාත් තුන් කට්ටුවත් මදි පාඩුවට ලැන්ටියත් සැන්ටිමෙන්ටල් කොරාන මෙදා පොටෙත් වෙසක් දන් සැල් අසිරිය නරබන්නට යන්නට සැට් උනෙමු....
ඉදලා හිටලා කූඩුවක් දෙකක් බලන්නට නතර උනාට මේන් ඇම්බිසොන් එක බඩේ හතර කොන් දිගෑරිලා බුරිය උල් වෙන්න කන එකය...
පූර්ණ පරිසර හිතකාමි ප්‍රවාහන මෙව්වා එකක් විදිහට අපි පුටාර් වලින් වෙසක් බලන්නට යන්න තීරනය කොරේ අපිට පැට්ටෝල් ගහන්න සල්ලි නැති කමටවත් අපි එකෙක්ටවත් ලයිසොන් නැති කමටවත් නෙවෙයිය...බොක්කෙන්ම පුල්ම පරිසර හිතකාමි වෙසක් ටුවර් එකක් යන්න හිතාගෙනමය...
ගෙදරින් එලියට බැහැලා අඩි දෙකක් යන්න හම්බුනේ නැතිය...
බටු ඇට දෙකක් උස නැති පොඩි එකෙක් කොඩියක් එක්ක පාර මැදට පැන්නේය...
තව පොඩ්ඩෙන් ඒකාව පුටාර් එකට යට වෙනවාය...

අනාත කදවුරේ ප්‍රතමාදාර මෙව්වා එකෙය...

අම්බානක වැස්ස නිසා මුලු දවසම හෝත පාලු වී හේදී ගොහින්ය ...කොකාගෙත් බඩු මුට්ටු ඔක්කොම ඇදන් අල්මාරී උඩය...කොට්ට මෙට්ට පා වෙනවාය…
පාරී බස් යන එක නවත්තලා බෝට්ටු යන්නට පටන් ගෙනය.
කොහොමත් ආසියාවේ අර මොකක්ද එක වෙන්න ඉන්න රටී මෙහෙම පොඩි ආතල් එකක් වත් නැතුව වඩක් නැතිය...
වැඩ කරන ජනතාව නම් කොහොම කොහොම හරි ඔපීසි වලට වාර්තා කොරනවාය.මමයි වර්නයයි ලැන්ටියයි නම් කෙහෙල් කොටන් පාරුවක් හදන් ඒ ජනතාව ප්‍රවාහනයට උර දෙනවාය...

මැයි ඩේ එක සෙලිබ්‍රේට් කොරන්නට සැට් උනෙමු...

මේ දවස් වල නම් හැමතැනම කම්කරුවන් වෙනුවෙන් කෑ මොර දෙන මගෝඩිස් තුමන්ලාය....
අපි අයිතීන් වෙනුවෙන් නැගී හිටින්නට ඕනෑය කියා බෙරිහන් තලන මගෝඩිස් උන්දැලා මැයි පලවෙනිදාට අපි වගේ වැඩ කොරන ජනතාවගේම කරෙන් ඉස්ටේජ් වලට නැග අපිටම අම්බානක් පච ටොම් පච කෙබර දෙසා බාලා අපිටම කොකා පෙන්නලා මැයි දෙවෙනිදා ඉදන් අපිව පඩේකටවත් මායිම් නොකර ඉන්නවාය....
අපේ උන්දලාත් අනේ ඉතින් ලැජ්ජා නැතුව ඊලග අවුරුද්දෙත් ඔය කෙරුවාව ම ආයෙත් කොරනවාය...
ඒකෙන් මේකෙන් කමන්නේ නැතිය...
මේ පාර මැයි පලවෙනිදාට අපිටත් කීයක් හරි ගතමන්ට් එකක් හොයා ගන්න හිතාන අපිත් මැයි රැලියකට සෙන්ටිමෙන්ටල් වෙන්නට හිතුවෙමු...
අයිඩියා එක නම් සභාගත කොරේ වර්ණපාලයාය....

අපි එල කිරි ලෙස අදත් අනා ගත්තෙමු...

මේ පුල් මාවලස් අලුත් අවුරුදු සීසොන් එකය...අපේ ගම පුරාමත් අලුත් අවුරුදු ජිගිරි බිරිස් වැඩ කිඩ පිරිලාය...
අලුත් අවුරුදු උත්සව....එතනින් ගියාම මියුසිකල් ශෝ එහෙම වැහි වැහැලාය...
අපේ ගෙවල් ලග තිබ්බ අවුරුදු උත්සවේ දෙහි ගෙඩියට පොල්ලෙන් ගහලා මම පස්ට් ප්ලේස්ය...
එතකොට කනාමුට්ටිය හැන්දේ තියාන ගොහින් අපේ අයියා පස්ට් ප්ලේස්ය...
ඒ ඉතරක්ද මේ දවස් වල අපේ අක්කා අවුරුදු කුමාරිය වෙන්න ෆුල්ම ට්රයි එකය...
තුන් කාලේ වැලි කඩදාසියෙන් අල්ලලා ලාවට පොටි පාරක් ඇරලා පොඩි  කට් ඇන්ඩ් පොලිශ් පාරක් හන්දියේ සර්විස් එකේ ගුනේ අයියට කියලා දා ගත්තා නම් අක්කට ගහන්න අහල ගම් හතක එකෙක් නැතිය...
ඒ උනාට අපේ අක්කා නම් හිතන් ඉන්නේ උන්දෑ එංගලන්තේ අර හැරීද කවුද කියන තට්ට සිමයියගේ මායියා කේට් කියලාය....

"මාව දාලා යන්නේ නැහැ නේද කවදාවත්....."

"මාව දාලා යන්නේ නැහැ නේද කවදාවත්....."
.
.
උබ ඒක අහපු වගට සාක්කියට ඉන්නේ විහාරමහා දේවියේ ගස් කොලන් පමනි.ඇත්තටම උබව දමා කොහේ යන්නදැයි මා අදටත් නොදනිමි.
උබව දාලා මම කොහේ යන්නද සුදු හාමිනේ....ඒ හැමදාමත් මම බදින වග උත්තරයි....
අප්පච්චි අම්මට හරි ආදරෙන් හාමිනේ කියනවා..
කවදාහරි මගේ කෙල්ලත් මට හාමිනේ....
මම දන්න කාලෙක ඉදන් මම හිතන් උන්නේ එහෙමය...
ඉදින් මගේ හාමිනේ දාලා මම කොහෙ යන්නද...?
මට එච්චරට දිගට උත්තර බදින්නට ඉස්පාසුවක් නැතිය..
උබේ හිස මගේ පපුව මත තබා ඇගිලි අතර හිස් තැන් මගේ අතැගිලිවලින් පුරවන් අනිත් අතින් නුබේ හිස පිරිමදිමින් සිටියෙමි.